کد مطلب:148659 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:126
پیروی از قرآن را از امام حسین بیاموزیم
حضرت امام حسین علیه السلام مشغول شام خوردن بود و كنیزی كه ظرف آبی در دست داشت، پشت حضرت ایستاده بود، به طوری كه ظرف آب روی سر آن حضرت قرار داشت، اتفاقا ظرف آب از دستش افتاد و شكست و آب به سر و صورت امام حسین علیه السلام پاشید.
حضرت با نظر خشم به كنیز نگریست، كنیز بیدرنگ آیه ی 134 سوره ی آل عمران از قرآن را كه درباره ی صفات پرهیزكاران است خواند:
«و الكاظمین الغیظ؛ پرهیزكاران بر خشم خود مسلطند.»
حضرت علیه السلام به پیروی از قرآن، خشم خود را فرو برد.
كنیز دنبال آیه را خواند: «والعافین عن الناس؛ آنها از خطای مردم می گذرند.»
امام علیه السلام بیدرنگ با كمال لطف به كنیز فرمود: «تو را عفو كردم.» كنیز دنبال آیه را خواند: «والله یحب المحسنین؛ خداوند نیكوكاران را دوست دارد.»
امام با شنیدن این قسمت از آیه، به كنیز فرمود: تو را از قید بردگی آزاد كردم [1] به این ترتیب امام علیه السلام شیوه ی پیروی از قرآن را كه باید در عمل ظاهر شود به ما آموخت.
حضرت با نظر خشم به كنیز نگریست، كنیز بیدرنگ آیه ی 134 سوره ی آل عمران از قرآن را كه درباره ی صفات پرهیزكاران است خواند:
«و الكاظمین الغیظ؛ پرهیزكاران بر خشم خود مسلطند.»
حضرت علیه السلام به پیروی از قرآن، خشم خود را فرو برد.
كنیز دنبال آیه را خواند: «والعافین عن الناس؛ آنها از خطای مردم می گذرند.»
امام علیه السلام بیدرنگ با كمال لطف به كنیز فرمود: «تو را عفو كردم.» كنیز دنبال آیه را خواند: «والله یحب المحسنین؛ خداوند نیكوكاران را دوست دارد.»
امام با شنیدن این قسمت از آیه، به كنیز فرمود: تو را از قید بردگی آزاد كردم [1] به این ترتیب امام علیه السلام شیوه ی پیروی از قرآن را كه باید در عمل ظاهر شود به ما آموخت.
[1] كتاب حسين (ع) تأليف محمد علي سالمين، مطابق نقل داستانهاي تاريخ اسلام، ج 2، ص 62.